Terug naar mijn roots! Met Jong Financiën was ik in mei twee weken op studiereis in Seoul en Shanghai. In een drieluik blogde ik op het intranet van het ministerie over mijn dagelijkse besognes in het Verre Oosten.
China is als een goede fles wijn. In het begin moet je wennen aan de smaak, maar na een paar slokken weet je de smaak te waarderen. Zoals onze Chinese tafelgenoot van handelshuis Optiver tijdens de lunch zei: ‘Je moet China begrijpen.’
De studiereisgroep heeft daar aanvankelijk wat moeite mee. Met temperaturen van ruim 35 graden is het overdag peentjes zweten. Door de taalbarrière voelen we ons soms net Bill Murray in de film ‘Lost in translation’. Dat mag de pret niet drukken. Vier dagen is te kort om alles te ontdekken en onze zintuigen draaien dan ook overuren: eendenflippers in de stoofpot, roggelende en spugende Chinezen op straat en een heuse marktplaats waar ouders een partner voor hun kinderen zoeken. Shanghai is werelds met de bekende wolkenkrabbers, maar ook verrassend knus met haar Franse wijk. En dan die fenomenale skyline.
Ook in deze hub voor financiën en handel bezoeken we verschillende instanties. Op het Nederlandse consulaat leren we meer over het Netherlands Foreign Investment Agency (NFIA) dat buitenlandse bedrijven steunt die internationale activiteiten in Nederland opzetten of uitbreiden. De Nederlandse mannen van Optiver vertellen over flitshandel op de Chinese beurzen. Met behulp van algoritmen en geavanceerde apparatuur sluiten ze honderden deals per seconde en proberen ze te profiteren van kleine prijsverschillen. Onze fiscalisten ontmoeten hun vakgenoten van Ernst & Young en samen sluiten we de kennisreeks af met een bezoek aan de Haven van Shanghai.
Twee werkbezoeken springen eruit. Veel studiereisgenoten waarderen het bezoek aan het Shanghai Institutes for International Studies (SIIS), een prestigieuze denktank die is verbonden aan het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken. Op basis van eigen onderzoek adviseren zij centrale en decentrale overheden over internationale politiek en economie. We bespreken met de adjunct-directeur van het instituut en vier wetenschappers de samenwerking tussen China en Europa, de economie, de economische diplomatie en de handelsrelatie met de VS. Ze zijn opmerkelijk open over de zwakkere kanten van China, maar laten ook duidelijk blijken dat het land nog veel ambities heeft. De Chinezen willen de economie verder openen, maar wel op hun eigen voorwaarden en tempo.
Bij FrieslandCampina vertelt de financieel directeur over de Nederlandse zuivelinvasie in China. Zo legt hij uit dat een Chinees kind door de eenkindpolitiek, die tot 2015 van kracht was, zes ouders heeft (twee ouders en vier grootouders) die het allerbeste voor hun oogappel willen. ‘Ze vinden voedselveiligheid belangrijk, dus ook goede voeding. Geld speelt geen rol. Zonder blikken of blozen betalen ze 50 euro voor een blik melkpoeder.’
Ook onze landgenoot beaamt dat China een grote speler wil worden in de wereldeconomie. Dat is ook niet zo verwonderlijk, want de economie kende de afgelopen 20 jaar een gigantische groeispurt en groeit nog steeds. Aan de Chinese instelling zal het niet liggen. ‘Chinezen zijn competitief en enorm gedreven. Als ze een mogelijkheid zien, gaan ze er direct voor. While we chat they act.’
Na 15 werkbezoeken zit het er op. Het is ons niet gelukt het mysterie van het Verre Oosten te ontrafelen, maar we hebben wel een onuitwisbare indruk gekregen van twee Aziatische metropolen. De sluimerende mist die de hele studiereis boven ons hangt, geeft haar een passend oosters tintje.
