Hardloopjunkies, recreatieve genieters of wedstrijdlopers. We zijn allemaal verschillend, maar de hardloopconnectie is er. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. In deze serie interviews vertellen lopers waarom het hardloopvuurtje in hen nooit dooft.
Zelf noemt hij zijn foto’s een kijk op atletiek. Kees Snepvangers (61) uit Breda is een graag geziene toeschouwer bij loopjes in de regio. Hij is daar niet om te rennen, maar om alles in beelden vast te leggen. ‘Ik wil de atleet laten zien die met de wedstrijd bezig is.’
Het crossseizoen is in volle gang. De kans is groot dat Kees Snepvangers ergens rondloopt. Vanaf de zijlijn ziet hij de wedstrijd vanuit een ander perspectief. Met zijn camera in de hand legt hij de lopers op de gevoelige plaat vast. Het liefst fotografeert de Bredanaar tijdens crosswedstrijden in de winter. ‘Ik probeer de focus van de atleet vast te leggen’, legt hij uit. ‘Bij de crossen kun je dat heel goed zien op de gezichten van de atleten. Dat laat ik op mijn foto’s terugkomen. Ik zie in één pas verschillende gelaatstuitdrukkingen. Het gevecht met zichzelf, de concentratie, de gezichtsuitdrukking. Dat zijn sportfoto’s in de puurste vorm.’
Duimen omhoog
Een sportfotograaf wil Kees zichzelf niet noemen. Met zijn beeldmateriaal geeft hij zijn kijk op atletiek. Hij wil de plaatjes klikken die niemand verwacht. Je ziet hem zelden bij de finish of de prijsuitreiking. Voor hem ook geen kiekjes van lopers die lachend in de lens zwaaien. Of erger, twee duimen omhoog steken. ‘Dat mogen ze achteraf doen’, vindt hij. ‘Het is zonde van de energie tijdens het lopen. Ik wil juist de atleet laten zien die met de wedstrijd bezig is. De lichaamshouding zegt vaak meer dan duizend woorden.’
Perfectionist
Fotograferen is een hobby die hij al tien jaar uitoefent. In 2006 doet Kees zichzelf met kerstmis een digitale camera cadeau. Zijn eerste maar zeker niet zijn laatste. Om het vak onder de knie te krijgen, oefent hij jaren op zijn techniek. Hij maakt duizenden kiekjes tijdens diverse loopjes in de regio van zijn woonplaats Breda. Als rasechte perfectionist is hij niet snel tevreden. Steeds bedenkt hij hoe hij zichzelf kan verbeteren. Daarvoor gaat hij in 2010 te rade bij een professionele fotograaf en volgt daar privélessen.
Voetbalwedstrijd
Pas in 2012 vindt Kees dat hij meer grip heeft op de fotografie. De teller staat dan op 200.000 foto’s. Hij krijgt er ook steeds meer plezier in en besluit zijn foto’s ook op Facebook te plaatsen. De enthousiaste reacties zijn het duwtje om zijn eigen website te gaan bouwen. Vorig jaar was hij bij een cursus sportfotografie. ‘Dat was bij Tim Ras, sportfotograaf van het AD’, weet hij nog goed. ‘We gingen naar een voetbalwedstrijd. Daar had ik niets mee. Het spelletje snap ik niet. De foto’s waren dan ook niets.’
Risico
Atletiek en in het bijzonder hardlopen past wél bij wat Kees wil fotograferen. Atleten leest hij feilloos. Hardlopen noemt hij een fotogenieke sport voor zijn lens. Zijn favoriete camerastandpunt? Hij heeft een voorkeur om schuin van voren te fotograferen. Dan heeft hij een beter perspectief. Verder kijkt de fotograaf uit Breda bijna altijd iets naar boven gericht. ‘Ik ben voortdurend zoekende en pas me aan de situatie aan’, vertelt hij. ‘Ik fotografeer de lopers van relatief dichtbij. Soms zit ik weleens op mijn knieën om de goede foto te maken. Dat is risicovol, want er mislukken er veel. Maar als ik slaag, zitten er vaak een paar bijzondere exemplaren tussen.’
Liefhebbers
Na al die jaren blijft fotograferen voor Kees puur een hobby. Zijn beeldmateriaal plaatst hij op zijn website. Hij schiet plaatjes om te delen, niet om te verkopen. ‘Het proces van foto’s uitzoeken en bewerken vind ik fascinerend’, zegt hij. ‘Als ik commercieel werk, moet ik het razendsnel online zetten. Ik neem er liever wat meer de tijd voor. Daar geniet ik zelf ook meer van. Als liefhebber maak ik foto’s voor liefhebbers. Dat is mijn verslag van de wedstrijd.’
Dit interview was eerder gepubliceerd in mijn rubriek ‘Born to Run’ op ProRun.nl
